آسمانی به سرم نیست/ از بهاران خبرم نیست

به عنوان یه دختر بیست و هشت ساله میزان تجربیاتم بد نیست. یعنی من همیشه اهل تجربه کردن بودم و علاقمند به اینکه سرم رو توی هر سوراخی بکنم. خب از وقتی اومدم اینجا میزان و نوع تجربیاتم عوض شده. این چند روز رو توی یه ایالت دیگه برای کنفرانسی بودم که براش یه اسکالرشیپ برنده شده بودم. این چند روز واقعن خاص و خوب بود و یه برگ گنده از صفحه ی زندگیم رو ورق زد. قاطی آدم های کله گنده نشستم و با دخترهای یونیکی آشنا شدم که شاید روزی به  خصوص از  یکی شون که اسمش ناتالی بود نوشتم. شاید باید بنویسم از همه ی این روزهای هیجان انگیزی که داشتم. فکر می کنم حق این وبلاگ باشه لااقل.  که توش همیشه از غصه هام نوشتم که اصلن روزی شروع به نوشتن این وبلاگ کردم که به بن بست رسیده بودم و هرگز برای خودم راه نجاتی رو متصور نبودم و فکر می کردم که توی این غم و سیاهی ای که زندگیم رو گرفته غرق و تباه می شم. اظهار نطر در مورد اینکه آیا غرق و تباه شدم رو به بعدها باید واگذار کرد اما واقعیت اینجاس که دارم روزهای تازه ای رو تجربه می کنم که از جنس گذشته نیست و هیچ خری توش به گذشته ی من اهمیتی نمی ده. هر چی هست حال و آینده است. تو این چند روز با چیزای مختلفی روبه رو شدم که همه برام جدید و خاص بودن. یه جا خونده بودم که شجاعت معنیش این نیست که نترسی، معنیش اینه که بترسی ولی انجامش بدی و با این تعریف از شجاعت، من آدم شجاعی هستم. صحبت از ترس نیست. صحبت از درده. یه دردی توی من هست، یه زخمی، یه استخوونی لای زخم ، که خوب نمی شه. که ولم نمی کنه. امروز توی شلوغی و سرخوشی  وحشتناک آمریکایی های بی خیال و درانک که درد و ناراحتی توی دفترچه ی لغاتشون معنی نشده، یه لحظه گم شدم. هیچ زبانی رو بلد نبودم. غریبه بودم.زبان مادری نداشتم حتی. فقط با خودم فکر می کردم کدوم سخت تر بود؟ اینکه می موندم توی خونه و خیالم راحت بود که یکی از همین روزها یکی هست که بیاد منو بگیره و من بشم زن یه نفر دیگه و خیلی از مسئولیت ها رو بندازم گردن اون، یا اینکه خودم رو کول کنم بیارم یه سر دیگه از دنیا تا فرار کرده باشم و یه روزی ببینم که نتونستم فرار کنم؟ که فرسخ ها فاصله منو از اون چیزایی که می ترسم دور نکرده. که از چیزی که ازش می ترسم توی وجودمه. که همه جا با منه. از راهی که اومدم راضی ام. هزار بار دیگه دنیا بیام همین راه رو می آم. ولی زندگی سخته دوستان. هر جا باشین سخته.